آخرین مطالب
امکانات وب
در سن 18 سالگی درست در زمانی که با بیشترین میزان سرگردانی و استرس مواجه بودم علیرغم هوش و استعداد خوبی که داشتم، در تحصیل بشدت افت کرده بودم و به ناچار برای رهایی از جنگ درونی و فرار از سنت به ارتش پیوستم و خوشحال بودم و شادمان از اینکه جایی را ترک کردم که در ان خوشحال نبودم. اما ترک کردن انجا هم مرا خوشحال نکرد. میدانستم انسان درجایی که بیمار شده هرگز درمان نمیشود. در زندگی با انسان هایی که دوستشان داشتم بیمار شدم. نه در غربت دلم شاده و نه روحی وخواهانی در وطن مادری ام دارم. وچه روشن بود حس این روزهایم
خداحافظی...ما را در سایت خداحافظی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : aligdztaranoom بازدید : 4